Gisteren was het dan zover, mijn eerste stagedag bij de dierenkliniek in San Gwann. Zondag had ik alvast de route verkend om maandag niet te verdwalen. Ik verdwaalde dan ook niet maar kwam wel te laat omdat de bus maar liefst anderhalf uur vertraging had. Of zoals de busmaatschappij zegt: oh yeah sorry we are a little delayed (we hebben een beetje vertraging). In het half uur dat ik bij de halte stond, heb ik elke buslijn voorbij zien komen behalve de mijne natuurlijk. Ik zag het niet zitten om nog een uur langer te wachten dus heb ik op aanraden van een aardige voorbijganger een andere bus genomen en heb ik het laatste stuk gelopen. Omdat het stagebedrijf bergopwaarts is gelegen, was dat nog een aardige klim. Dat was niet ideaal aangezien het pijpestelen regende of op z'n Engels gezegd, it's raining cats and dogs!
Doordat de afwatering hier zeer primitief is en er heel veel bergen zijn, loopt het water als een lavastroom door de straten. Gegarandeerd natte sokken dus!
Wij als Nederlanders zijn natuurlijk wel wat regen gewend maar zo bijzonder als dit heb ik het nog niet vaak gezien.

Na een tocht van een uur kwam ik dan eindelijk op mijn stageplek aan. Gelukkig was het personeel erg aardig en werd ik hartelijk ontvangen. Eerst kreeg ik een rondleiding door de kliniek, het is tamelijk klein maar ze hebben wel bijna alle voorzieningen die ik gewend ben. Meteen werd mij uitgelegd hoe de computer werkt zodat ik gelijk al wat klanten kon helpen. Er zijn momenteel erg weinig assistentes aanwezig aangezien er twee net gestopt zijn en één assistente haar been heeft gebroken. Ze konden mijn hulp dus goed gebruiken.
Hier doen ze nog aan inloopspreekuren dus sommige momenten is het erg chaotisch. 's Middags waren er een paar operaties dus ik kon al gelijk meekijken. Deze gaan erg anders dan de Nederlandse manier, laat ik dit maar de Mediterraanse manier noemen zonder steriele handschoenen en mutsjes. Toch is het erg interessant om alle verschillen een keer mee te maken.
Wat mij ook opviel is dat er hier in de apotheek ook Nederlandse medicijnen aanwezig zijn die ik nog herken van mijn vorige stage. Op het gebied van taal kunnen het personeel en ik elkaar dus goed helpen. De verpakkingen zijn in allerlei talen geschreven dus de talenknop moet regelmatig omgeschakeld worden, wat natuurlijk best goed is. Ik had niet verwacht dat ik hier ook mijn Frans kon opkrikken.

Gisteren waren er ook kittens gebracht die met de fles gevoerd moesten worden, dat was heel leuk om te doen.
De dierenartsen en assitentes zijn erg aardig, spreken goed Engels en ze zijn heel relaxt. Ook zijn ze erg behulpzaam en komen meteen aangesneld om voor tolk te spelen als ik sommige oudere klanten wil helpen die alleen maar Maltees spreken. Dat is een taal waar ik geen touw aan vast kan knopen, alhoewel je er soms wel Engelse en Franse woorden in hoort.
Bijna al het personeel komt uit andere landen vandaan omdat er op Malta geen studie diergeneeskunde is, wat mijn stage al bij al dus erg mutlicultureel maakt.

Vandaag was het erg lekker weer maar desondanks kwam de bus weer niet opdagen. Daarom nam ik maar weer de andere bus. In de praktijk was het ondanks de warmte goed vertoeven aangezien ze een airco hebben en het gebouw helemaal wit is waardoor de warmte enigzins buiten blijft. Het is hier ook niet klef warm door de verkoelende eilandwind. Het was 27 graden maar daar merkte ik maar weinig van.
Vandaag heb ik weer meegeholpen bij het inloopspreekuur en heb ik spierballen gekweekt bij het uitpakken van de bestellingen.
Er waren weer operaties gepland waar ik ook bij mocht helpen. Het was dus een drukke maar leuke stagedag. Helaas was mijn humeur weer gedaald toen ik op de terugweg een uur op de bus heb moeten wachten.
Vanaf nu heb ik mij voorgenomen om in Nederland niet meer te gaan klagen over het openbaar vervoer want het kan dus altijd erger.

Ik zal met de foto's aan de slag gaan dus deze kunnen jullie binnenkort terugzien!

Tot zover mijn belevenissen van de afgelopen dagen en tot blogs maar weer!