Op zaterdagochtend om klokslag half 10 kwam ik samen met mijn oma met de trein aan op Schiphol na enige treinvertraging, het zal ook weer eens niet ;) Na de nodige zaken geregeld te hebben, kwamen we na een lange wandeling bij de incheckbalie van Air Malta aan. Mijn koffer was 300 gram te zwaar maar gelukkig deden ze daar niet moeilijk over. Nadat ik ingecheckt was, moesten we nog het halve vliegveld over naar de gates van B. Hier namen we afscheid en vertrok ik naar de douane. Ik moest mijn boardingpass scannen maar die gaf steeds een error melding dus mocht ik via de speciale 'vip' rij naar de douane toe. Natuurlijk werd ik weer uit de rij gehaald om gefouilleerd te worden, blijkbaar zie ik er nog steeds verdacht uit ;)

Vol goede moed ging ik richting de gate, want wat is er nou leuker dan uit Nederland vertrekken in de regen, wetende dat je over een paar uur lekker in de zon zit? Omdat ik nog twee uur moest wachten, ging ik nog even in de winkeltjes kijken. Een half uur voor vertrek mochten we boarden en ik had gelukkig een stoel bij het raam. Omdat de rij in de slurf zo lang was, sprak ik nog twee Nederlanders die op vakantie gingen naar Malta en die waren erg geïnteresseerd in mijn komende stage.

Na een vlucht van ongeveer twee en een half uur en veel turbulentie, landden we op het zonnige Malta. Al vrij snel had ik mijn koffer van de bagageband en ging ik naar de aankomsthal waar de taxichauffeur me stond op te wachten. De taxirit naar mijn appartement was het allereerste avontuur van komende periode. Na een blunder gemaakt te hebben door bijna rechts in te willen stappen (hier rijden ze aan de linkerkant van de weg, wat ik even vergeten was), begon een wilde taxirit van ongeveer 10 minuten. Al vrij snel kwam ik erachter dat er in Malta geen verkeersregels bestaan of dat deze met een korreltje zout worden genomen. Wie het hardst rijdt en het hardst toetert heeft hier altijd voorrang en verkeerstekens, tsja sorry maar die hebben we even niet gezien ;) Ook heb ik gedurende deze rit mogen ervaren hoe het voelt om met een snelheid van meer dan 50 km/u over een rotonde te rijden en dat was niet erg prettig.
Gelukkig kwamen we wel levend aan bij het appartement. Mijn kamer is helemaal boven dus ik moest acht trappen op naar boven met mijn zware koffer waardoor mijn spierkracht wel even op de proef werd gesteld. Over tien dagen krijg ik een andere kamer die wat meer beneden is, wat ook wel fijn is. Nu zitten daar nog andere gasten in.

Nadat ik mijn koffer had uitgepakt, ging ik snel wat boodschappen halen bij de Lidl die lekker om de hoek zit. Hierna ben ik aan de slag gegaan met de wifi aansluiten wat op mijn laptop wel gelukt is maar mijn mobiel heeft er geen zin in, dus de eerste foto's houden jullie nog tegoed!

Na het avondeten heb ik even een dvd'tje gekeken en een kop thee gedronken met de gastvrouw. We hebben gezellig gekletst over Malta, over mijn studie en over Nederland. Ze is bezig met een trip te plannen naar België en Nederland in augustus, dus ik kon ons mooie kikkerlandje nog even promoten door wat tips te geven. Ook kon ik gelijk mijn Engelse kennis activeren, want meer dan een uur lang Engels praten is wel vermoeiend maar gelukkig spreken ze hier erg goed Engels. Wat misschien een leuk weetje is: de mensen hier zijn tweetalig, naast Engels spreken ze ook Maltees. Het Maltees is een taal dat samengesmolten is van het Arabisch, Italiaans, Spaans en Frans. Maltees is de enige Cyrilische taal dat in gewone letters wordt geschreven in plaats van de krullende Arabische letters die we normaal zien.

Wel is het voor mij even wennen dat het leven hier al om 6 uur 's ochtends begint, hier in huis maar ook op straat. Dat komt doordat het in de zomer zo warm is en de mensen dus om 12 uur een siësta houden. Alle straatwerkers en hoveniers beginnen al om 6 uur omdat het 's middags gewoon te warm is om buiten te werken. Ook is de straat hier vrij druk en hoor je veel lawaai omdat iedereen zo hard rijdt. Vandaag heb ik ook al minstens 30 sirenes voorbij horen komen, wat ik erg opvallend vind voor zo'n klein eiland.

Gisteren had ik dus een erg korte nacht dus het is hier het beste om hetzelfde ritme aan te houden als de locals, dan heb je nog de beste nachtrust. Vroeg naar bed en vroeg opstaan is hier de cultuur en ik weet nu precies waarom.
Vanochtend heb ik alvast de busroute naar mijn stageplek uitgezocht. De bushalte is op een mooi plein vlakbij de haven met oude Malteze vissersboten, wat er in de zon erg idyllisch uitziet. Hier heb ik nog even lekker genoten van de zon. De huizen zijn hier heel erg oud en in sommige opzichten hebben de buurten hier iets weg van het oude Marokko.
Helaas was het de hele middag bewolkt en maar 21 graden, dus ben ik maar niet naar het strand geweest. Hopelijk krijg ik daar komende week nog even de kans voor.

Iets dat wel lastig is, is dat er in het dagelijkse leven meerdere talen gebruikt worden. Alle straatnamen zijn in het Maltees, alle verpakkingen in de supermarkt zijn in het Italiaans en de stopcontacten en het verkeer zijn hier helemaal op zijn Engels geregeld (behalve de verkeersregels dan ;). Ik had het idee om een keer een fiets te huren maar dat is hier levensgevaarlijk. Mensen rijden hier heel hard, houden zich niet aan de regels, rijden aan de andere kant van de weg en er is geen enkel fietspad op het eiland. Gelukkig is de bus een goed alternatief want het is spotgoedkoop en je kunt bijna overal komen.

Morgen is dus mijn eerste stagedag, waar ik best zin in heb. Volgens de gastvrouw hebben ze er een echte eiland mentaliteit, wat wel prima bij mij past.
Tot zover mijn inspiratie voor mijn eerste blog dus to blogs maar weer!