Sightseeing op Gozo en de terugreis naar huis

Woensdag heeft de collega van de dierenartspraktijk mij rondgeleid op Gozo samen met haar moeder en vriendje. Omdat het heel erg warm was, zijn we met de auto het eiland rond gereden. Eerst gingen we naar de Azure Window (Blauwe Raam), een gat in de kliffen aan de westkust van Gozo. Door de eeuwen heen heeft de zee een groot gat gesleten in de rotsformatie. Volgens mijn collega ben ik er op het juiste moment gekomen, omdat de rotsen door de stormen erg verzwakt zijn en het ding dus binnen korte tijd zou kunnen instorten. Ze vertelde ook dat deze plek als decor gediend heeft voor meerdere films en tv series zoals Game of Thrones. Je ziet er veel duikers aangezien je veel van het onderwaterleven kunt zien, maar door de stroming kan het er ook gevaarlijk zijn. Volgens haar zijn er meerdere duikers verdronken door de soms verraderlijke stroming en ook diverse toeristendie van de Azure Window zijn gesprongen, hebben hun'avontuur' niet meer na kunnen vertellen.
Na een klim over de kalksteen rotsen, heb ik er een paar mooie foto's kunnen maken van het bijzondere natuurfenomeen en de azuurblauwe zee eromheen.
Daarna gingen we verder naar de basiliek van Ta'Pinu, een stukje verderop. Het is een bedevaartsoord op Gozo gebouwd in Romaanse stijl. Enkele tijd geleden is de basiliek verplaatst en zijn alle stenen en beelden genummerd om alles precies in de juiste volgorde weer terug te plaatsen. Er zijn veel 'schatten' uit het Romaanse tijdperk te vinden en net als alle andere kerken zijn er veel glas-in-loodramen en bijbelse beeldhouwwerken te vinden. Sinds kort is er ook een lift ingebouwd waarmee je naar het dak van de kerk kan en tussen de torens door van een heel mooi uitzicht over Gozo kunt genieten.

Vervolgens zijn we via de hobbelige kustweg langs de zoutpannen gereden, die erg veel op Gozo te vinden zijn. Als het vloed wordt en de zee in de zoutpannen slaat, blijft een gedeelte van het water liggen dat verdampt en het zout vervolgens achterblijft. Het Maltese zeezout wordt veel geëxporteerd en is hier ook spotgoedkoop verkrijgbaar.
Na een korte stop gingen we verder naar de kerk van Xaghra, een mooie kerk gewijd aan Maria waar veel mooie beelden te bewonderen zijn.

Als laatste gingen we naar de Citadella van de hoofdstad Victoria, de verdedigingsmuur van de stad. In de riddertijd en de Middeleeuwen bood de muur bescherming tegen aanvallen van buitenaf. Vanaf de Cittadel heb je mooi overzicht over de stad en de wijde omgeving.
Omdat het ondertussen al heel erg warm was geworden, besloten we afscheid te nemen en ging ik weer terug naar de guesthouse in Marsalforn.

Voor het avondeten ben ik naar een restaurantje geweest dat gelegen was aan de baai. Daar genoot ik van een Maltese ftira, een speciaal gekruid brood dat rijkelijk belegd was. De laatste avond kon ik nog mooi genieten van de zonsondergang in de baai.

Donderdagochtend was het alweer tijd om terug te gaan naar Malta, dus ging ik met de bus terug naar de haven waar ik de boot nam. Na een half uur kwam ik aan op Malta waar ik volgens mijn reisbeschrijving maar één bus hoefde te nemen naar het hotel. Het hotel was echter onvindbaar dus vroeg ik de weg aan de locals. Die wisten er echter niks vanaf maar één iemand vertelde dat ik de bus moest nemen naar een ander dorp. Dus deed ik dat maar daar aangekomen wist er niemand waar het hotel was. Daarom besloot ik het aan de plaatselijke politie te vragen die mij weer naar een ander dorp stuurde. Toen ik daar aankwam zag ik wel een ander hotel dus besloot ik het daar te vragen. Niemand kende het dus vroeg ik of zij een taxi wilden bellen maar de taxichauffeur zei dat het hotel vlakbij was dus na even op Google Maps gekeken te hebben, ging ik weer op weg. Toen ik bij het adres was aangekomen, bleek het een soort woonhuis te zijn waar een groep Nederlandse meiden zat die vakantie hielden. Ik vroeg hen of zij het hotel kenden maar niemand kende het. Daarom besloot ik het nummer op mijn briefje te bellen en de eigenaar zou eraan komen. Toen hij kwam, zei hij dat hij een aantal reserveringen van een bepaalde reisaanbieder had geannuleerd omdat men toch nooit op kwam dagen.
Helaas viel mijn reservering daar ook onder wat dus betekende dat ik naar mijn kamer kon fluiten. De hoteleigenaar was een rare man die mij zei dat ik het zelf maar uit moest zoeken. Dus vertrok ik in de hitte maar naar het eerste hotel dat ik gepasseerd was om te vragen of zij een kamer vrij hadden wat niet het geval was.
Omdat ik het ondertussen al spuugzat was en me kapot zweette van de hitte, besloot ik de reisorganisatie te bellen. Volgens de regels moesten zij het probleem oplossen, wat ze gelukkig ook netjes gedaan hadden. Ze boden mij een alternatief aan in een hotel in Valletta, waar ik dus eerst weer met de bus naartoe moest. Ondertussen was het al half zeven in de avond en kwam ik na een uur bij het hotel aan. Het was een fijne kamer en het personeel was ook erg vriendelijk. Deze dag is helaas dus anders verlopen dan ik gehoopt had, maar ik werd er wel weer even aan herinnerd hoe belangrijk het is om je talen te spreken.

Vrijdagochtend rond zeven uur ging ik met de taxi naar het vliegveld waar ik om negen uur met het vliegtuig weer terug naar Nederland ging.
Na een vlucht van drie uur kwam ik om twaalf uur veilig op Schiphol aan waar mijn oma mij stond op te wachten. Samen hebben we gezellig geluncht waarna ik om half drie weer op de trein stapte richting huis.

Dat was dus alweer het einde van een mooie en leerzame stageperiode, waarin ik een leuk land met veel mooie plekken en eennieuwe cultuurheb mogen ontdekken, veel heb geleerdals toekomstig dierenartsassistent,mijn Engels heb verbeterd, lekker heb kunnen relaxen op het strand en leuke nieuwe mensen heb leren kennen uit allerlei landen.
Alles bij elkaar was het dus een zeer geslaagde periode waar ik met veel plezier en mooie herinneringen op zal terugkijken endie ik voor geen goud had willen missen!

Ook wil ik jullie, alle lezers van mijn blog heel erg bedanken voor jullie interesse in mijn reis en alle leuke reacties die ik steeds met veel plezier heb gelezen! Hopelijk hebben jullie ook genoten van mijn ervaringen en foto's.

Sahha Malta!

Relaxen op het strand van Marsalforn en snorkelen in de baai

Zondag heb ik met de collega van de dierenartspraktijk afgesproken die op Gozo woont. Ze had haar vrienden meegenomen en samen hebben we gerelaxt op het strand van Marsalforn. De anderen spraken helaas bijna alleen maar Maltees dus ik kon er niet echt wat van breien. Toch was de zon erg lekker en het zeewater was ook erg mooi.

Gisteren ben ik met de bus naar de hoofdstad Victoria geweest. Het is een erg oude stad en naast de kerken vond ik het er niet echt bijzonder. Malta's hoofdstad Valletta heeft een veel mooiere locatie aan het water. Na een korte wandeling ben ik doorgelopen naar de McDonald's om een ijs frappe met M&M's te halen, iets wat je in Nederland niet kunt krijgen. Op een warme zomerdag zoals gisteren was het heerlijk!

Daarna ben ik weer terug gelopen naar het busstation en heb ik de bus genomen naar het zuidelijke dorpje Xlendi. Toen ik de bus uit stapte, had ik al een adembenemend uitzicht over de baai en de grotten. Ik heb daar ongeveer een uur op het strand gerelaxt. Uitgebreid snorkelen kon ik helaas niet vanwege de kwallen invasie in de baai. Langs de rotsen ontdekte ik een trap die via een tunnel naar een verborgen grot leidde. Het water was hier kristalblauw en er zwommen veel vissen. Na even van het uitzicht genoten te hebben, klom ik weer terug naar de andere kant van de baai.

Aan het einde van de middag nam ik de nu weer terug naar Marsalforn. Voor mijn avondeten moest ik nog even naar de supermarkt. Het personeel is daar heel vriendelijk. Er was een jongeman die een fles wodka in zijn hand had en vroeg aan de verkoopster of ze geen kleinere fles hadden. Waarop het meisje zei: Oh als het teveel voor je is, wil ik je wel helpen met opdrinken! Ik moest er best wel om lachen, daar kun je als winkelpersoneel in Nederland echt niet mee aankomen.

Vandaag heb ik een wandeling gemaakt naar de tweede baai vlakbij het appartement. Het is een klein verborgen rotsstrand waar het lekker rustig is. Ik heb er heerlijk gesnorkeld in het diepblauwe water tussen alle vissen. Toen ik in de zon mijn Suske en Wiske stripboek zat te lezen, hoorde ik plotseling de stem van een Belg achter me met de vraag of ik uit Nederland kwam. Ik schrok me een hoedje omdat ik de enige op het strand was. Hij had zeker aan mijn stripboek gezien dat het Nederlands was.

Morgen ga ik weer met de collega van de dierenartspraktijk op stap naar de Azure Window, een bijzondere rots in het westen van Gozo.

Verder is het guesthouse erg leuk, het personeel is vriendelijk en erg behulpzaam. De ontbijten in de ochtend zijn ook prima, erg kleinschalig maar wel genoeg voor een volle maag.

Donderdag ga ik alweer terug naar Malta waar ik een nachtje in een hotel blijf omdat ik vrijdagochtend vroeg weer terug naar Nederland vlieg. Op Gozo is geen vliegveld omdat het zo klein is dus moet ik eerst met de boot weer terug naar Malta.

Bij deze alvast de mededeling: dit is mijn laatste blog vanuit Malta, want donderdag in het hotel heb ik geen Wifi. Vrijdag als ik weer thuis ben, breng ik jullie weer op de hoogte!

De laatste stageweek en het vertrek van Malta

Zondag hebben de Franse meisjes uit de flat mij uitgenodigd om mee te gaan naar het splashpark met zwembaden en glijbanen. Met de bus gingen we erheen en het was erg warm aangezien de airco niet aan stond. Het park was erg leuk en we hebben bijna alle glijbanen uitgeprobeerd. Sommigen waren best eng. Ook was er een leuke duikplank die best hoi was. Door de harde plons, verloor ik bijna mijn bikinibroekje wat best wel beschamend was maar achteraf konden we er om lachen. Het zwembad met golfslag was ook erg lekker. Daarna gingen we nog even zonnen en ondertussen hebben we nog lekker gekletst. Ze spreken best redelijk Engels maar sommige woorden kennen ze niet en dan probeerde ik ze uit te leggen of het Franse woord te gebruiken . Ze waardeerden het erg dat ze hun Engels konden oefenen. Maandag was een nationale feestdag en was iedereen vrij dus zijn we met zijn drieën naar het strand geweest. Het was wederom heerlijk weer dus we hebben lekker van de zee genoten.

Ook heb ik pannekoeken gebakken die erg gewaardeerd werden . 's Avonds kwam er een nieuw Duits meisje in de flat waardoor ik ook mijn Duits kon oefenen. De rest dacht dat wij dezelfde taal spraken aangezien ze dachten dat Dutch het Engelse woord is voor Duits maar dat is natuurlijk niet zo. Het Duitse meisje sprak Engels als een sneltrein waardoor het ook voor mij weleens moeilijk was om haar te volgen.

Donderdag hebben we gezellig samen gedineerd . De Franse meisjes hadden crêpes gebakken en gevulde tomaat met rijst, het was lekker en erg gezellig. We hebben wat recepten uitgewisseld, ik heb voor hen het pannekoeken recept in het Frans vertaald en zij hebben voor mij een recept met crêpes geschreven. Aan het eind van de avond hebben we nog gezellig gekletst over de landen waar we vandaan komen en waar we op school zitten. Het is leuk om over andere landen te leren en ook hebben we elkaar wat nieuwe woorden geleerd in onze taal. Het is erg grappig om hen Nederlands te horen praten, maar waarschijnlijk vinden zij hetzelfde als wij Italiaans of Frans praten. We hebben in ieder geval veel gelachen. Samen hebben we nog een citroenbiertje gedronken in het pikkedonker gezellig met zijn allen op 'mijn' balkon. Blijkbaar hebben we goed bier in Nederland, want naast het Maltese bier verkopen ze hier alleen Bavaria waar met grote letters Holland op de flesjes staat.

Op stage was het ook redelijk druk, niet veel bijzonders gevallen maar gewoon veel drukte. Ik mocht zelf onderhuidse infusen aanleggen en heb weer veel geholpen bij de operaties. Vrijdag was er een kat die was aangereden en een gebroken kaak had. De dierenarts moest hem weer repareren wat interessant was om te zien. Ook was er een echo van een hond met blaasproblemen die erg bang was waardoor ik zijn halve angstplas over me heen kreeg. Ondanks dat het erg warm was, had ik liever een andere vorm van vocht over me heen gehad. Verder was er nog een pup met spoelwormen. De assistente dacht dat de hond spaghetti gebraakt had, totdat de spaghetti begon te bewegen. Het was erg ranzig om te zien maar nu vergeet ik nooit meer hoe die beesten eruit zien.

Vrijdag was ook mijn laatste stagedag, wat best jammer was. De tijd is super snel gegaan en het was heel leuk en leerzaam. Donderdag ga ik nog even snel langs om mijn werkshirt n te leveren en dan zit het er alweer op.

Vandaag ben ik met de boot naar Gozo vertrokken. Het was wel jammer om afscheid te moeten nemen maar wie weet zien we elkaar ooit nog. De Franse meisjes willen volgend jaar naar Amsterdam op vakantie dus heb ik ze aangeboden een rondleiding te geven. Gelukkig bestaat er ook natuurlijk nog Facebook.

De trip naar Gozo was mooi en het guesthouse is ook leuk. Het is een rustige omgeving wat ik wel kan waarderen na zeven weken verkeerslawaai. Het bed is niet super fijn maar wel beter dan in Malta.

Tot zover mijn inspiratie, tot blogs maar weer!

De Blue Lagoon en het einde van de zesde stageweek

Woensdag heb ik een dag vrij genomen van stage om naar het Maltese eiland Comino te gaan. Rond negen uur in de ochtend ben ik met de bus naar de noordelijke plaats Cirkewwa gegaan vanwaar de boten naar Gozo en Comino vertrekken. Op internet had ik de website gevonden van een duikschool die boottrips naar Comino aanbieden met hun speedboot. Dat leek me wel wat dus ben ik daarheen gegaan. Ik moet eerlijk zeggen, het is best wel gaaf zo'n speedboot. Omdat ik voorin zat werd ik helemaal nat maar omdat het zo warm was buiten, maakte mij dat echt niet uit. Na een tocht van tien minuten kwamen we bij de Blue Lagoon aan, een gedeelte van de zee dat verschillende kleuren blauw water heeft en waar je goed kunt snorkelen omdat het water zo helder is. Helaas was er geen zandstrand maar een rotskust dus erg comfortabel kun je er niet zonnen. Toen ik kwam was het nog vrij rustig maar rond een uur of twaalf kwam er een Nederlandse invasie aan dus toen was mijn vakantiegevoel wel een beetje weg. Gelukkig was er in de zee wel genoeg ruimte voor iedereen dus ik heb lekker gesnorkeld en veel vissen gezien.
Toch moest je goed uitkijken voor de sterke onderstroom in het water, daarom hing er ook een rode vlag. Gelukkig waren er geen kwallen vanwege een andere windrichting.
Rond een uur of drie heb ik nog een Maltees ijsje genomen, met mandarijnen en gember smaak. Erg appart maar zo ben ik de Maltese keuken ook wel gewend.

Om vier uur kwam de boot weer om ons op te halen en op de terugweg gingen we nog langs de grotten van Comino en de Crystal Lagoon waar het water ijzig blauw is.
Een mooie afwisseling van ons grijze en grauwe Nederlandse zeewater moet ik eerlijk zeggen.
Op de terugweg werd ik weer lekker nat maar het was wel erg gaaf om een keer te doen.

Donderdag was een drukke dag op stage net als vrijdag. Er waren veel operaties, waaronder de castratie van een kater die geen kater bleek te zijn. In de ochtend kwam de eigenaar de poes en de 'kater' brengen voor sterilisatie en vulde hij netjes de formulieren voor de anesthesie in voor een kater en een poes. Toen het twee uur was ging ik de katten voorbereiden voor sterilisatie en castratie. Ik had alles klaargelegd en ging de katten bevoelen (standaard check voor operatie) waardoor ik mijn twijfels kreeg over het geslacht van de 'kater'. Daarom haalde ik de assistente op en die twijfelde ook waarop ze de dierenarts erbij haalde die constateerde dat het toch echt een vrouwtje was in plaats van een mannetje. Ik was blij dat ik nog even gecheckt had. Gauw veranderde ik nog de operatiesets en de sterilisatie moest snel gebeuren omdat de dieren voor castratie minder anesthesie krijgen dan voor sterilisatie omdat dat minder werk is. Anders zou 'hij' tijdens de operatie wakker worden. Gelukkig ging alles goed en de eigenaar was zeer verrast toen hij het verhaal hoorde, ik kon er wel om lachen.

Vrijdag was het ook weer rennen en vliegen omdat er zoveel operaties waren en het ochtendspreekuur wederom druk was.
In plaats van woensdag heb ik vandaag ook gewerkt. Voor de eerste keer in lange tijd heb ik weer een grote teek gezien bij een hond die op het spreekuur kwam, wat erg interessant was om te zien.

Tot zover weer mijn inspiratie, tot blogs!

Vieze ongediertes op stage en mijn zondag in Marsaxlokk

Zondag ben ik met de bus naar de dorpen Marsaskala en Marsaxlokk geweest, deze liggen in aan de kust in het zuidoosten van het eiland. Het eerste gedeelte van de namen van beide dorpen, het Maltese woord Marsa betekent baai in het Nederlands. Beiden dorpen hebben dan ook een grote baai met veel vissersboten. Na een uur met de bus kwam ik in Marsaskala aan. Wat als eerste al opviel was natuurlijk de grote kerk, maar dit was de eerste kerk die ik zag met een grote toren. Het dorp was vrij toeristisch met veel restaurants en hotels aan de boulevard. Toen ik om de baai heen liep, kwam ik uit bij de zoutpannen. Omdat je het avontuur tenslotte zelf moet opzoeken, ben ik via de rotsen en de zoutpannen naar de volgende baai geklommen. Vanaf de rotsen had ik een mooi uitzicht over de Middellandse zee en de grote vrachtschepen op weg naar Valletta. Toen ik weer terug liep naar de bushalte, ben ik onderweg even gestopt voor een Italiaans ijsje bij een gezellige ijssalon met uitzicht op de baai.

Na twintig minuten met de bus kwam ik aan in Marsaxlokk, een meer ouderwets vissersdorp. Omdat de markt nog aan de gang was, moest ik nog een eindje lopen naar de haven aangezien de bus niet dichterbij kon stoppen. Eerst wist ik de weg niet maar als je gewoon achter de toeristen met fotocamera's aanloopt dan kom je vanzelf op de juiste plek uit ;)
De markt was erg gezellig met veel verschillende producten en veel kramen met verse vis. De visgeur kon je dan ook al van verre ruiken. Ook waren er veel kramen waar verse Maltese gerechten gekookt werden en kon ik dus eindelijk identificeren wat ik die avond op het food festival in Mdina had gegeten.

Ondertussen was het al erg warm geworden. Nadat ik de markt gezien had, ging ik naar het kleine zandstrand om een frisse duik te nemen in het heldere blauwe water waar je de vissen zelfs kon zien. Toen het half vijf was liep ik via de boulevard weer terug naar de bushalte. Na een half uur wachten kwam er een aardige mevrouw mij vertellen dat die bushalte overgeslagen wordt op zondag vanwege de markt en wees ze me de weg naar een andere bushalte. Daar moest ik twee bussen aan mijn neus voorbij laten gaan omdat blijkbaar meer mensen het idee hadden om naar Marsaxlokk te gaan op zondag en het super druk was bij de halte.

Maandag was er een vrij rustige stagedag, niet wat ik gewend ben op maandag. Een interessant maar ook niet fris praktijkgeval was een konijn met maden in zijn oren. Een aardige dame had hem gevonden aan de kant van de weg. Samen met de assistente gingen we zijn oren helemaal uitspoelen waarna de gootsteen krioelde van de dikke witte maden, erg smerig om te zien maar we hebben wel een konijn blij gemaakt en daar doe je het tenslotte voor.
Vandaag was echt een mega drukke dag: er waren maar liefst zes operaties en daarom was het rennen en vliegen. Gelukkig werkten de assistente en ik samen als een geoliede machine dus alles ging erg snel. We hebben drie sterilisatie honden, een castratie konijn, en twee gebitsreinigingen in anderhalf uur tijd afgehandeld. Daarna was er een euthanasie hond, het beest was helemaal op en zat onder de vlooien. Daarom moesten we hem snel opruimen en ben ik de halve praktijk doorgeweest met een vlooienspuitbus.
Ondertussen kwamen er ook nog veel mensen aan de balie, volgens mij heb ik vandaag wel een paar kilometer afgelegd. Aan beweging kom je hier dus echt niets tekort.
Aan het eind van de middag kwam er ook nog een grote bestelling binnen dus mijn spierballen hebben ook flink gewerkt vandaag.

Tot zover weer mijn inspiratie, tot de volgende keer!

Waarom ik ongeschikt ben als babysitter en de positieve invloed van meer meiden in de flat

Hopelijk heb ik jullie met deze titel een beetje nieuwsgierig gemaakt over de inhoud van mijn blog.
Deze week was een super leuke week, eigenlijk de leukste tot nu toe. Jullie hebben vast al mijn vorige blog gelezen met alle interessante praktijkgevallen aan het begin van deze week. Donderdag heb ik een medicijncontrole uitgevoerd op verzoek van de dierenartsen en alle medicijnen gecheckt op aantal en houdbaarheisdatum. Deze taak kon ik mooi combineren met een handeling die afgetekend moet worden op mijn handelingenlijst van school.
Ook kwam er donderdag voor het eerste een schildpad op het spreekuur en heb ik die dag dus geleerd wat een schildpad is in het Engels, namelijk een tortoise. Het klinkt mij meer Frans in de oren , blijkbaar hebben de Engelsen dit woord uit een andere taal gejat. Helaas heeft de schildpad het niet overleefd.
Een ander interessant praktijkgeval was een kat met een darmobstructie. Het dier had al heel lang last van verstopping en zag er erg slecht uit. Door middel van een kijkoperatie haalde dierenarts een steen, blaadjes en een perzikpit uit de darmen. De dierenartsen waren allemaal verbaasd want zo'n vreemde darminhoud hadden ze nog nooit gezien, de geur was ook niet echt aantrekkelijk op z'n zachtst gezegd. De kat kreeg hierna nog een infuus om het vochttekort aan te vullen. Hij was super mager terwijl hij zich helemaal een breuk at volgens de eigenaar. Daarom wilde de dierenarts bloed afnemen om de schildklierfunctie te testen. De kat was zo uitgedroogd dat het haar niet eens lukte om bloed uit de kat te krijgen.
Dezelfde middag kwam de eigenaar kater Georgie weer ophalen maar de volgende dag stond ze weer op de stoep omdat hij er meer dood dan levend uitzag. De dierenarts besloot hem voor observatie te houden en we gaven hem regelmatig glucose-infuus om hem een beetje op te peppen. Aan het eind van de middag liep hij alweer wat rond in zijn hokje en 's avonds haalde de eigenaar hem weer. op. Ik hoop dat het goed met hem blijft gaan, het gaf wel een goed gevoel om zo'n zielig hoopje toch te kunnen helpen.

Vrijdag was voor de rest ook weer een leerzame dag. 's Ochtends heb ik ontdekt dat ik ongeschikt ben als babysitter. Er kwam een meneer met een hond op het spreekuur en hij had ook zijn baby bij zich. Omdat de hond nogal onstuimig was vroeg hij mij om de baby even vast te houden zodat hij de hond kon vasthouden zodat de dierenarts goed kon onderzoeken. Na vijf seconden in mijn armen begon de baby al zo hard te krijsen dat de assistente kwam kijken of alles goed ging. Het gekrijs hield pas op toen de vader hem weer overnam. Beter had ik de hond vast gehouden en hij de baby ;)
Van iedereen kreeg ik wat flauwe opmerkingen toe geroepen waar we allemaal smakelijk om konden lachen. Ze vonden dat ik beter met dieren om kon gaan dan met baby's, wat ik zelf allang wist ;)

's Middags was er een interessante operatie van een chihuahua. De dierenarts legde vanalles uit en liet mij zien hoe je kunt hechten met met een 'zelfgemaakte' naald. De rest van de middag waren er opvallend veel chihuahua's op het spreekuur. Op een bepaald moment zaten er zes klanten in de wachtkamer met allemaal een chihuahua, net alsof ze hadden afgesproken om allemaal tegelijk te komen. Op het moment dat er een Deense Dog binnenkwam begonnen ze allemaal keihard tegen hem te keffen, het zag er hilarisch uit.
Aan het eind van de middag kwam er een Nederlandse mevrouw met een labradoodle op het spreekuur. Ik hoorde hen Nederlands praten in de wachtkamer en toen ik Nederlands tegen hen begon te praten, waren ze stomverbaasd. Ze kwamen oorspronkelijk uit Nederland en waren geëmigreerd naar Curacao en afgelopen maand waren ze weer geëmigreerd naar Malta. Tijdens het consult kon ik ook nog even functioneren als tolk.

In de flat gaat het nu een stuk beter. Ik heb geklaagd over het matras aangezien het echt verschrikkelijk was en ik steeds rugpijn had ervan. Gelukkig was er een kamer leeg en mocht ik het matras omruilen met een ander matras. Deze ligt een stuk beter dus slaap ik nu tenminste weer normaal.
Er zijn nu twee Italiaanse jongens op de verdieping en twee Franse meiden. Ik ben heel blij met de aanwezigheid van meiden aangezien de boel nu stukken schoner is. Toen ik woensdag binnenkwam rook ik zowaar een schoonmaaklucht, iets wat ik hier nog niet eerder heb geroken. Ook was de keuken super schoon en de geur van rottend afval was ook verdwenen. Hiervoor waren er vooral veel Italiaanse jongens in de flat, zij waren erg smerig en maakten nooit schoon. Bovendien is het met meiden erbij ook wat gezelliger. Bij deze wil ik meedelen aan iedereen die dit blog leest: we moeten onze mening bijstellen over de kennis van de Engelse taal bij de Fransen. De meiden spreken boven verwachting goed Engels, daarom vroeg ik ze hoe dat kon. Ze vertelden dat ze al op de lagere school Engelse les krijgen en omdat ze in Noord-Frankrijk wonen, leren ze zelfs Nederlands op school. Het enige nadeel: ze leren Engels schrijven en lezen, maar van het spreekgedeelte ontbreekt nog elk spoor. Maar hé je kunt natuurlijk ook niet alles hebben ;)
Samen hebben we nu de keuken en de koelkast helemaal uitgesopt. Over de staat van sommige producten in de koelkast zal ik maar niet in detail treden want dat is te ranzig voor woorden. Wonder boven wonder zijn deze Italianen wel netter en heerst er een gezellige sfeer. De meiden hebben zelfs voorgesteld om een keer met zijn allen naar het strand te gaan en de jongens gaan morgen voor iedereen pasta koken. Wie kan dat nou beter dan de echte pastamaestro's?!
Gelukkig hoef ik nu niet meer te verhuizen, ik moest zo vaak verhuizen omdat de gastvrouw de flat zo vol mogelijk wil proppen, des te meer inkomsten heeft zij. Gelukkig is het nu niet zo druk meer en dat is wel fijn want het scheelt een hoop lawaai.

Vandaag ben ik naar het strand geweest omdat het erg mooi weer was. Dit strand aan de westkust was ook zeker de moeite waard. Het water is zo mooi helder zoals wij dat in Nederland echt niet kennen.

Tot zover weer mijn inspiratie, tot de volgende keer!

Mijn tripje naar Apple's Eye en de laatste verhuizing

Vanwege de windrichting besloot ik zondag maar naar het strand aan de westkust te gaan. De wind kwam uit het zuidoosten dus het strand waar ik eigenlijk heen wilde, zou helemaal vol liggen met kwallen. Na een lange reis van een uur kwam ik aan bij Ghajn Tuffieha, wat in het Nederlands 'oogappel' betekent. Het strand is zeer geliefd bij de locals vanwege het gouden zand en de mooie rotsen eromheen. Het was al erg warm die dag en bij puur toeval vond ik nog een ongebruikte parasol op het strand, wat erg goed uitkwam aangezien er geen schaduw was. Het zand was bloedheet en mijn slippers waren dus geen overbodige luxe. Helaas was het water niet heel helder maar wel mooi blauw en niet grijs zoals in Nederland. Omdat het zo warm was besloot ik mezelf te trakteren op een slush. Rond een uur of vier ging ik weer terug met de bus. Toen kwam ik erachter dat er ook een rechtstreekse bus was in plaats van de bus die ik op de heenweg had en waar ik moest overstappen.

Maandag begon alweer de vijfde werkweek. Het was vrij druk maar dat ben ik gewend na het weekend. Ik regelde de receptie in mijn eentje aangezien de andere assistente het erg druk had met het helpen van de dierenartsen.
Dinsdag was gelukkig niet zo'n heel drukke dag maar er stonden wel een aantal interessante operaties op het programma, zoals het verwijderen van een enorme vetbult bij een veel te dikke kater. Deze 'liposuctie' kon de kater wel goed gebruiken. Mijn met Nederlandse vertaalkunsten kon ik de dierenarts nog even op weg helpen bij de pijnbestrijding van de kater aangezien het een Nederlands middel was en er geen andere gebruiksaanwijzing bij zat. Ook was er een Golden Retriever kruising met een zogenaamd 'bloedoor'. Op school heb ik er weleens wat van gehoord maar nog nooit in het echt gezien. Het oor van een hond bevat veel kraakbeen en veel bloedvaten. Door wild gedrag kan het zijn dat een hond met zijn oor ergens tegenaan klapt waardoor er een bloedvat springt. Vervolgens vult het hele oor zich met bloed en wordt het net een ballon. Na een creatieve reparatie met verbandrolletjes en veel hechtingen, zag het oor er al een stuk beter uit. Door de hechtingen kan het oor zich niet meer vullen met bloed. Met de rollen verband wordt er druk op de bloedvaten uitgeoefend zodat de bloedvaten weer goed met het kraakbeem zullen vergroeien. Het is lastig uit te leggen hoe het precies werkt maar het is wel reuze interessant om te zien.
Aan het einde van het spreekuur kwam er nog een mevrouw met een kitten die vast had gezeten achter de piano thuis, maar met wat pijnstillers ging de eigenaar tevreden naar huis. Ik kan het met recht een bijzondere dag noemen.

Vandaag was ook een redelijk drukke dag omdat één van de dierenartsen weer terug was van vakantie en iedereen hem vandaag weer wilde zien. Eén van de andere dierenartsen had een brakke nacht gehad met twee spoedgevallen waarvoor ze 's nachts uit bed werd gebeld. Eén ervan was een aangereden kat met een verbrijzelde kaak en de andere was een manke hond die veel pijn had.
Het ochtendspreekuur begon weer druk maar daarna werd het gelukkig rustiger waardoor ik mooi mee kon kijken bij de operatie van een Labrador met een gebroken dijbeenkop. Het was erg bloederig en de dierenartsen moesten het met z'n tweeën doen omdat het een ingewikkelde reparatie was. 's Middags kwam er nog een tweede assistente bij waardoor ik zelf rustig 'achter' kon werken wat natuurlijk eigenlijk het leukste en meest leerzame is. Vandaag was ook de eerste keer dat een kat mij liet merken dat hij me niet aardig vond, aangezien ik nadat ik hem naar de operatiekamer gebracht had, een aantal gele urinevlekken op mijn broek vond. Het stonk een uur in de wind en het zag er ook echt niet uit.

Vanavond ben ik voor de laatste keer verhuisd naar een andere kamer op de tweede verdieping. Er is een klein balkon wat natuurlijk erg leuk is om nog even van de zon te kunnen genieten. Het andere bed was comfortabeler maar je kunt helaas niet alles hebben. Er is tenminste wel een fatsoenlijk gordijn wat wel erg fijn is.

Tot zover weer mijn avonturen, tot blogs maar weer!

De derde verhuizing en mijn dag in The Three Cities

Donderdag was het een vrij rustige dag op stage. Daarom ben ik maar weer verder gegaan met mijn opdrachten van school. Om ongeveer zes uur was ik vrij en toen ging ik naar het appartement van mijn ouders in St. Julians waar we samen gingen eten.
Daarna maakten we nog even een wandeling door St Julians Bay waar we door het moderne uitgaansgebied liepen en een luxe hotel passeerden met een aanlegsteiger waar allerlei miljoenenjachten lagen aangemeerd. Ook liepen we langs een soort kattendorp, waar er op Malta wel meer van zijn. Inwoners met een hart voor de zwerfkatten maken met allerlei materialen die ze krijgen of vinden een echt 'dorp' waar zwerfkatten leven. Ze krijgen vaak water en voer en hebben hier een plek om te slapen. Er zijn dus genoeg zwerfkatten hier, maar verwaarloosd worden ze zeker niet. Overal kom je ook voerbakjes en waterbakjes tegen op straat.
's Avonds gingen mijn zus en ik weer terug naar onze kamer. Het is hier om ongeveer negen uur 's avonds al pikdonker maar de temperatuur daalt pas rond middernacht dus je kunt nog tot laat in de avond in je t-shirt buiten rondlopen, wat best apart is.

Vrijdag was het wel een drukke stagedag, er was 's middags even een moment dat er niemand was waardoor ik dacht dat het een vroegertje zou worden. Helaas was ik te positief want er kwamen spoedgevallen binnen terwijl er maar één dierenarts was en ondertussen liep de wachtkamer al helemaal vol met mensen die een afspraak hadden. Gelukkig hield de telefoon zich kalm maar het was nog steeds erg chaotisch. Terwijl ik aan de balie alles in goede banen probeerde te leiden, hielp de andere assistente de dierenarts in de spreekkamer waardoor alles wat sneller ging.
Uiteindelijk stonden we om acht uur buiten waarna ik nog snel de bus naar mijn ouders appartement nam om nog even samen een lekker Italiaans ijsje te eten. Hierna namen we afscheid en ging ik weer terug naar mijn kamer en mijn ouders naar hun appartement.
Vanochtend vlogen ze weer terug naar Nederland, de dagen vlogen weer voorbij.

Vrijdag moest ik ook weer verhuizen van de tweepersoonskamer naar de kamer boven waar ik in het begin ook was. Maandag verhuis ik voor de laatste keer naar de derde verdieping, waar een Frans en een Duits meisje zitten. Ik krijg dus een beetje het heen en weer van al het gesleep met spullen. Het voordeel van de kamer boven is dat ik wel weer fatsoenlijk de schone was buiten kan hangen om te drogen. Ook is er een goed gordijn waardoor je tenminste niet met zonsopkomst al wakker wordt door het licht, wat in de andere kamer wel het geval was. Erg irritant aangezien de zon al tussen vijf uur en half zes opkomt hier.

Vandaag had ik het plan om naar het strand in het noorden te gaan. Maar de wind kwam vandaag uit het zuidoosten waardoor de baai waarschijnlijk vol zou zitten met kwallen aangezien zij met de wind meedrijven. Volgens de locals is het begin van het kwallenseizoen een teken dat de zomer is begonnen. Voor mijn gevoel is de zomer echter al een maand geleden begonnen ;)
Voortaan houd ik dus de windrichting in de gaten voordat ik naar het strand besluit te gaan. Een lange reis maken voor een baai vol met kwallen is natuurlijk ook zonde van je reis. Omdat het vandaag ook bewolkt was heb ik mijn plannen veranderd en ben ik naar The Three Cities ( de drie steden) geweest, deze liggen elk op een kleine landtong ten zuiden van Valletta. Vanaf Valletta ging ik met de watertaxi naar de overkant, wat erg lekker toeven was aangezien de zon ook alweer tevoorschijn was gekomen. De steden zijn alledrie 'gefortificeerd' (omgeven door muren). Met het uitzicht op Valletta en de Grand Harbour waren de steden erg belangrijk ten tijde van oorlog. De schepen kunnen er aanmeren en je kunt vanaf de stadmuren heel ver kijken. Ook in de Tweede Wereldoorlog, die in Malta van 1940 - 1943 duurde, waren de steden erg belangrijk in de functie van hoofdkwartier van de Engelse marine maar helaas vormden ze ook een doelwit van de vijand waardoor er veel verwoest is.

Echter zijn de steden met de namen Senglea, Bormla en Vittoriosa een mooie toeristische bestemming gebleven. De steden zijn allemaal ouder dan Valletta en zijn allemaal in het bezit van Middeleeuwse verdedigingswerken. Het eerst ben ik op het fort van Senglea geweest waar je een supermooi uitzicht hebt over de Grand Harbour en Valletta. Het was echter te warm om de hele wandeling te maken door de drie steden aangezien de zon plotseling erg fel was geworden en de steden allemaal op een berg liggen. Mijn route vervolgde ik langs een aantal mooie kerken (hoe kan het ook anders) waar ik helaas niet naar binnen kon omdat ik netjes gezegt niet op gekleed was vanwege de warmte. Langs de imposante stadsmuren liep ik na het genot van een ijsje weer terug richting de haven. Een leuk weetje: de Grand Harbour is de grote haven van Malta waar zelfs de grootste olietankers, vracht-, cruise- en vliegdekschepen kunnen aanmeren en tevens ook één van de diepste natuurlijke havens ter wereld.

Met de watertaxi ging ik weer terug naar Valletta waar ik weer op de bus stapte richting mijn kamer. In deze kamer zijn gelukkig geen muggen 's nachts waar ik wel blij mee ben.

Tot zover weer mijn inspiratie en tot blogs!